Κόσμος ήταν συγκεντρωμένος στην πλατεία της κωμόπολης και περίμενε πώς και πώς τον χαιρετισμό του δημάρχου. Ύστερα από είκοσι λεπτά καθυστέρησης της ομιλίας, (οι καθυστερήσεις άλλωστε ταιριάζουν στις διασημότητες) ο ψηλός, μεσόκοπος μα ευθυτενής πρώτος άρχοντας της πόλης, έφτασε. Ίσιωσε κι άλλο το κορμί του, όσο έπαιρνε. Ανέβηκε στο βήμα, καθάρισε τον λαιμό του, κοίταξε το συγκεντρωμένο πλήθος στα μάτια και έπιασε το έδρανο με αυτοπεποίθηση. Χαμογέλασε και άφησε το δεξί του χέρι από το βήμα πιάνοντας από την τσέπη του σακακιού του ένα χαρτί. Το ξετύλιξε αργά λες και το ντρεπόταν, πήρε μια βαθιά ανάσα και, αφού έριξε μια ματιά σε αυτά που έγραφε, είπε με περισσό θάρρος σηκώνοντας τα μάτια προς το πλήθος: "Καλή σας μέρα!" Το πλήθος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Τύλιξε πάλι το χαρτί και με ένα πλατύ χαμόγελο για την εκτέλεση του χρέους του επέστρεψε στην πρώτη σειρά της εκδήλωσης, που ήταν γεμάτη από καρέκλες του γύφτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δηλώστε το "παρών"...