Το ενυδρείο, του Γιώργου Κουτσούκου.

Ο Γιώργος Κουτσούκος επανέρχεται στο λογοτεχνικό προσκήνιο με τη νουβέλα "Το ενυδρείο". Ήρωας ένας άντρας, ο Παύλος Καρτίνης, ο οποίος σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση εξιστορεί την αναζήτηση του ερωτικού πάθους στις γειτονιές της Αθήνας. Μιας Αθήνας που βουλιάζει στην πλημμύρα της μελαγχολίας της. Το Κολωνάκι κι η Ομόνοια έχουν απόσταση πλέον μιας σελίδας. Οι δρόμοι της πρωτεύουσας αποτελούν το σκηνικό των περιπλανήσεων του Παύλου, ο οποίος μεταφέρει πλήρως τη μουδιασμένη ατμόσφαιρα των κατοίκων της πόλης. Κάποιοι τα παρατούν, κάποιοι προβληματίζονται και κάποιοι άλλοι παίρνουν βαθιά ανάσα και προχωρούν. Όμως όλοι σχεδόν απορροφώνται από τους ρυθμούς της πρωτεύουσας. Η οικονομική κρίση διαβρώνει τις τελευταίες άμυνες του ανθρώπινου οργανισμού κόντρα στο συνεχώς παρόν αντίξοο κλίμα.

Ο ήρωας προσεγγίζει γυναίκες που αρέσουν στα αδηφάγα του μάτια, αφήνοντας το πορτοφόλι του να πέσει μπροστά στα πόδια τους δήθεν τυχαία. Κάποιες τσιμπούν το δόλωμα αλλά αποχωρούν στη συνέχεια, κάποιες μπαίνουν στον πειρασμό να το κλέψουν, ενώ κάποιες άλλες αποκρούουν ευγενικά ή δέχονται ευχάριστα τον ιδιόμορφο τρόπο προσέγγισής τους από τον Παύλο. Ο τελευταίος είναι ένας κυνηγός που έχει θάρρος στο να εξαπατά και δειλία στο να ερωτευτεί. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η αποτυχία του είναι παταγώδης, αλλά αυτή η γεύση της απογοήτευσης δεν μένει για πολύ στο νου του αναγνώστη και στην ψυχή του Παύλου και αυτό για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, διότι ο Παύλος είναι αποφασισμένος να συνεχίσει και κάποια στιγμή να πετύχει το στόχο του και δεύτερον, διότι ορισμένες σκηνές έχουν τόσο έντονη κωμική φλέβα, που μετατρέπουν την αίσθηση της αμηχανίας σε μια αστεία στιγμή.

Μοναξιά και συναισθηματική αστάθεια συνθέτουν το δίπολο της νουβέλας αυτής που ως πυρήνα τους έχουν το ίδιο πρόσωπο και τον ίδιο σκοπό: τον ήρωα να προσπαθεί να κερδίσει έστω και λίγα λεπτά έρωτα με κάποιο από τα γυναικεία του  - αρχικώς - θύματα. Και λέω αρχικώς, διότι θύτης και θήραμα στο έργο αυτό αντιστρέφονται συχνά. Οι ρόλοι αναποδογυρίζουν. Νικητής και ηττημένος. Ποιος νίκησε τελικά; Η κοπέλα που αρνήθηκε το έξυπνο και ειλικρινές σε πολλές περιπτώσεις φλερτ του Παύλου; Μήπως νίκησε τελικά ο ίδιος ο Παύλος που, μέσω της απόρριψης, γλίτωσε από το να περνά άβολες περιπέτειες και να αναλαμβάνει ευθύνες για τις πράξεις του στη συνέχεια; Σίγουρα η απογοήτευση υπερισχύει όμως το σημαντικότερο είναι ότι δεν νικά η ηττοπάθεια. Ο ήρωας συνεχίζει να έλκεται από τα ετερώνυμα φορτία και παρά το αρνητικό τους πρόσημο δεν πτοείται ουδόλως και εξακολουθεί να αναζητά το έτερον ήμισυ. Τη μονιμότητα την έχει βγάλει απ' το μυαλό του. Το γρήγορο και εύκολο πολλές φορές είναι και δελεαστικότερα.

"Νιώθω ότι είστε θλιμμένη". Μ' αυτή τη φράση απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που θα τον ειδοποιήσει, φωνάζοντάς τον, ότι του παρέπεσε το πορτοφόλι. Τι πιο σύνηθες από μια θλιμμένη γυναίκα στην Αθήνα; Συντριπτική πλειοψηφία. Όπως και συντριπτικά τα ποσοστά να ξεκινήσει κουβέντα μεταξύ της γυναίκας και του Παύλου. Από εκεί και πέρα τη σκυτάλη παίρνει το φλερτ και η άμεση διαλογική αφήγηση.

Η νουβέλα αυτή θα μπορούσε να αποτελεί και μια συλλογή διηγημάτων αφιερωμένων στην Αθήνα. Ο συγγραφέας, όμως, προτίμησε να δέσει τις ιστορίες υπό έναν κοινό ήρωα και έναν κοινό σκοπό. Όπως ο ίδιος είπε στην παρουσίαση του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο "Πλειάδες" επεξεργαζόταν την ιδέα του συγκεκριμένου πονήματος 5 χρόνια!

Τελειώνοντας κανείς αυτή τη συλλογή των διηγημάτων (κατά έναν περίεργο τρόπο αρνούμαι να χαρακτηρίσω το βιβλίο αυτό ως "νουβέλα"), έχει χαρτογραφήσει όλες τις αγαπημένες του περιοχές, έχει ευχηθεί για τον Παύλο να ξεφύγει από τη μοναχικότητα που τόσο απλόχερα του προσφέρει η πρωτεύουσα και έχει αναρωτηθεί για τα εξής: Πρώτον, σε περίπτωση που είναι άντρας, μήπως έφτασε η στιγμή να αγοράσει καινούριο πορτοφόλι; Και δεύτερον, αν είναι γυναίκα, μήπως είναι θλιμμένη;

* Το έργο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.