Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

Ένα κωμικό μονόπρακτο



Α: Ξεθεώθηκα σήμερα! Β: Γιατί; Είχε απεργία το μετρό; Α: Ποια απεργία; Τώρα με την επιστροφή των αναδρομικών θα κάνουμε από μόνοι μας υπερωρίες ως δείγμα ευγνωμοσύνης. Β: Ε, τότε γιατί κουράστηκες; Α: Να... Είχα τρέξιμο σήμερα. Πήγαινα συνεχώς από τη μία υπηρεσία στην άλλη. Β: Δημόσιο; Α: Ναι... Β: Πάντως θα έβγαλες πολλή δουλειά. Για να φεύγεις από τη μία και να πηγαίνεις στην άλλη... Α: Έφευγα, γιατί είχαν τελειώσει τα νούμερα. Στο ΙΚΑ Καλλιθέας να φανταστείς ξεκίνησαν να δίνουν χαρτάκια προτεραιότητας και για την επόμενη μέρα. Β: Εκσυγχρονισμός... Α: Κατάντια. Β: Και μετά το ΙΚΑ Καλλιθέας; Α: Μετά πήγα στην Κηφισίας. Ευτυχώς δεν είχε πολλή κίνηση και έκανα μόνο 1,5 ώρα από το κέντρο. Β: Τίποτα... Α: Κατέβηκα στο Golden Hall, ξέρεις κοντά στο Υπουργείο Υποδομών. Β: Και; Τι πήρες; (όλο περιέργεια) Α: Ένα πρωτόκολλο και μετά πήγα να δω τη μάνα του πρώην αφεντικού μου. Β: Τι έχει; Α: Να σου πω τι δεν έχει; Πιο γρήγορα θα τελειώσω... Β: Μάλιστα... Και πού μένει το πρώην αφεντικό; Α: Στο Χαλάνδρι. Σε μια ωραιότατη μεζονέτα! Μέσα στην πολυτέλεια. Β: Ε, τουλάχιστον ζει μέσα στη θαλπωρή η κακόμοιρη η μάνα. Α: Μα η μάνα του δεν ζει εκεί. Β: Αλλά; Α: Σε έναν οίκο ευγηρίας 200 μέτρα παραδίπλα. Β: Στο σπίτι πόσοι μένουν; Α: Δύο. Το πρώην αφεντικό και η γυναίκα του. Β: Και είναι μεζονέτα; Α: Τριώροφη! Β: Και η γιαγιά μένει μόνη της στον οίκο; Δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί δε μένει μαζί τους. Α: Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να βρω είναι γιατί χαλάει το φενγκ σούι... B: Και τι ώρα γύρισες σπίτι; Α: Αργά. Γύρω τις 11.30. Με φίλεψαν κι ένα σολομό οι άνθρωποι... Ό,τι είχαν πρόχειρο, μη φανταστείς... Δεν ξέρω γιατί αλλά μου έπεσε βαριά και η γαλλική σαμπάνια του 1956. Β: Δεν ήταν καλή χρονιά το 56... Α: Αλήθεια; (Άναυδος) Β: Βέβαια.. Εγώ αποφεύγω πάντα το 56. Παίρνω ή του 55 ή του 57. Ειδικά αν τη συνοδεύσω με γαρίδες, του 56 δεν μου κάνει ούτε για στοματικό διάλυμα... Α: Ναι, ναι. Δίκιο έχεις. Δεν την ξαναπαίρνω. Ώρες έκανα μέχρι να κοιμηθώ το βράδυ. Καθόμουν μπροστά σε μια μαύρη οθόνη και έβλεπα αφηρημένα την τηλεόραση. Β: Κλειστή την είχες; Α: Όχι. Έβλεπα το Μέγκα. Β: Τελικά τώρα έχει το πιο ωραίο πρόγραμμα σε σχέση με τα υπόλοιπα κανάλια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δηλώστε το "παρών"...