Ενα "ερωτικό" ευχαριστώ.

Ευχαριστώ όλους θερμά για τις υπέροχες και ειλικρινείς σας ευχές! Μου δίνετε δύναμη και έμπνευση για τη συνέχεια!

Και επειδή χρόνια πολλά χωρίς χρόνια ποιοτικά, δεν υφίστανται, κλείνω με μια άποψη περί έρωτος (για περισσότερη... ποιότητα στις ζωές και τα όνειρά μας): 

Ο φόβος του έρωτα σε φέρνει πιο κοντά στην απόσταση, 

σε πάει πιο μακριά από τη διπλανή αγκαλιά και στο τέλος σε κάνει να τον ξεχάσεις. 

Για αυτό προτιμώ να φοβάμαι με την αόρατη φαντασία της παιδικής αθωότητας ένα μόνο πράγμα: 

τον "κακό παππού με τη μαγκούρα" που θα με μάλωνε αν δεν ήμουν καλό παιδί. 

Τα υπόλοιπα αφήνω να τα φοβούνται όσους απλά έχουν ξεχάσει να ερωτευθούν.