Το ακορντεόν.

Καμιά φορά συγκαταλεγόταν στους επιβάτες του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου, όταν ήθελε να πάει στη δουλειά του χωρίς να βιάζεται. Ήταν λίγες οι στάσεις και βόλευε. Κι αυτή η υπέργεια διαδρομή, με ματιές στις γειτονιές της Αττικής, στα σπίτια με τα ανοιχτά μπαλκόνια το καλοκαίρι και τις νεανικές παρέες με φωνές που ακούγονταν σχεδόν στο διπλανό βαγόνι, τού φάνταζε άκρως δελεαστική. Αν υπήρχαν και πάντα θέσεις για τους όρθιους, τύφλα να 'χαν τα ταξί...

Αυτό το πρωί του Ιούνη είχε ξυπνήσει με όρεξη. Αποφάσισε να μην πάρει αμάξι για το γραφείο. Άλλο ένα ανάμεσα στο τόσα δεν θα ξεχώριζε, άλλωστε. Αποφάσισε να απολαύσει τη μικρή διαδρομή. Επικύρωσε το εισιτήριό του με αυτόν τον οριακά εκνευριστικό θόρυβο ή αλλιώς "μπιπ" να τον συνοδεύει. Από πίσω του πέρασαν κι άλλοι δυο - τρεις, σχεδόν τον έσπρωχναν, για να προλάβουν μην κλείσει η μπάρα.

Ο συρμός δεν άργησε να έρθει. Σε δυο λεπτά κιόλας είχε επιβιβαστεί. Καλοκαιρινό πρωινό με ένα δροσερό αεράκι. Ό,τι έπρεπε για να ξεκινήσει η μέρα. Κι εκεί που όλα έδειχναν ότι είχαν πάρει την τροπή τους, κάποιες νότες θεώρησε ότι προανήγγειλαν τη διατάραξη της ατομικής του ησυχίας... Όμως... Όμως δεν ήταν αυτό που περίμενε. Ο ακορντεονίστας, νεαρός, θα΄ ταν δεν θα ΄ταν είκοσι, έπαιζε μια μουσική αέρινη, λες και μπορούσε να μεταφέρει τον οποιονδήποτε στο μέρος που εκείνη τη στιγμή ονειρευόταν. Ίσως να ήταν και βαλς. Ποτέ του δεν τα πήγαινε καλά με τα είδη της μουσικής. Μιας μουσικής, που όσο περισσότερη ώρα την άκουγε, τόσο αρτιότερη τεχνικά τού φάνταζε. Μια υπέροχη μελωδία από ένα γνωστό ορχηστρικό κομμάτι. Οι νότες συνέχιζαν να χορεύουν πειθαρχημένα στον ρυθμό που τις διηύθυνε, όμως ανταπόκριση καμιά. Ίσως κάποιοι να ντρέπονταν, ίσως άλλοι να βαριούνταν. Κανείς και τίποτα. Σαν να μην είχε μπει κανείς στο βαγόνι. Σαν να μην είχε προκαλέσει τίποτα τα αυτιά.

Η μουσική σταμάτησε, οι νότες έπαυσαν, ο συρμός κοκάλωσε και άνοιξε τις πόρτες του. Η αμαρτία έγινε. Ο ένας χιτών δεν δόθηκε. Και όταν ένας άλλος συρμός τον πήγαινε πάλι στον προορισμό του, θα σκεφτόταν ότι οι επιβάτες εκείνου του βαγονιού, μαζί κι αυτός, ύστερα από χρόνια, θα συναντιόνταν πάλι όλοι μαζί, στο άπειρο. Εκείνοι στην κόλαση και ο ακορντεονίστας απέναντι, να τους παίζει τη μουσική του υπενθυμίζοντάς τους ότι για ένα δίλεπτο έχασαν την άλλη αιωνιότητα.

Τα πάντα (κατηγο)ρεί.

Τα πάντα συνεχίζουν, όμως πώς τελειώνουν παράλληλα; Τελειώνουν, γιατί κάτι καινούριο ξεκινά.

Το όμορφο ταξίδι ξεκίνησε το 2008, όταν έγινα μέλος στο theartofcrime, ηλεκτρονικό περιοδικό Εγκληματολογίας, υπό την αιγίδα του καθηγητή, κ. Νέστορα Κουράκη. Το μεράκι για έρευνα και συγγραφή έρρεε άφθονο σε όλη την ομάδα και για πρώτη φορά κατόρθωσε να κάνει τη διαφορά ένα διαδικτυακό περιοδικό με θέμα την Εγκληματολογία και μάλιστα στο πλαίσιο δράσης του Πανεπιστημίου (Νομική Σχολή Αθηνών). Έπειτα από χρόνια συνεργασίας, προέκυψαν μεταπτυχιακά, στρατοί κ.λπ, οπότε αναγκαστικά χωρίζεσαι από κάποιους ανθρώπους. Ύστερα από πρόταση του Διονύση Χιόνη επανένταχθηκα σε αυτή την ωραία ομάδα, ως αρχισυντάκτης αυτή τη φορά, η οποία επανήλθε πιο δυναμική, πιο επιστημονική, πιο ορεξάτη από ποτέ και δημιούργησε μια ηλεκτρονική Επιθεώρηση Εγκληματολογίας με προσδοκίες αλλά και προοπτικές για ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον σε εσωτερικό επίπεδο αλλά και διεθνώς (ήδη γίνονται επιστημονικές παραπομπές στο περιοδικό από το εξωτερικό).

Ήταν μεγάλη μου τιμή και χαρά που συνέδραμα ως αρχισυντάκτης το Crime Times. Δεν θα αρνηθώ ότι υπήρχαν διαφωνίες, ατέλειες, αβλεψίες, λάθη, όμως ευτυχώς δεν ήταν πολλά, τολμώ να πω πως ήταν ελάχιστα. Ποιος άλλωστε είναι αλάνθανστος; Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι τα γνωρίζει όλα; Ακριβώς... Πέρα από αυτά, υπήρχαν και πολύ όμορφες στιγμές, στιγμές ανθρώπων που ήρθαν κοντά για έναν κοινό σκοπό: την πρόληψη του εγκλήματος και την, όσο γίνεται περισσότερο, καταστολή του μέσω της θεωρητικής κυρίως προσέγγισης των επιστημονικών πονημάτων, αλλά και μέσω συνεδρίων, ραδιοφωνίας, σεμιναρίων και άλλων δημιουργικών δράσεων. Το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος αποδεικνύει ως ζωντανό παράδειγμα ότι όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και πραγματικός στόχος. Έπειτα, ακολουθεί στις περισσότερες των περιπτώσεων η επίτευξη.

Το γιατί ως αστικολόγος ασχολήθηκα με την Εγκληματολογία δεν είναι δύσκολο να απαντηθεί. Η Εγκληματολογία βρίσκεται παντού, γιατί το έγκλημα βρίσκεται παντού. Ακόμα και όταν κάποιος σκέφτεται παράνομα, εγκληματεί με την αρνητική έννοια της ηθικής. Η κοινωνική ταυτότητα της Εγκληματολογίας, έχω την αίσθηση ότι, κυριαρχεί κατ' ελάχιστο σε σχέση με τις υπόλοιπες πτυχές της, που σαν παρακλάδια ποτίζονται από τις ανθρώπινες παρεκκλίσεις. Η Νομική, η Ψυχολογία, η Ανθρωπολογία, η Ιστορία δηλώνουν όλες το "παρών", όμως όλες αυτές βρίσκουν τον εαυτό τους μέσα στην κοινωνία και τον "κακό" εαυτό τους στην κοινωνία του Εγκλήματος. Επομένως η Εγκληματολογία μας αφορά όλους και αφορά τα πάντα. Αναρωτιέται κανείς αν μια κοινωνία χωρίς έγκλημα θα μπορούσε να θεωρηθεί "υγιής" κοινωνία. Θεωρητικά ναι, πρακτικά θα ήταν ουτοπικό. Όμως, πώς θα μπορούσε κάποιος να ζήσει χωρίς παρέκκλιση ή χωρίς απόκλιση; Η αμαρτία είναι γλυκιά και το έγκλημα δελεαστικό, πόσο μάλλον όταν εκκινείται από έναν συνδυασμό από ανομολόγητα πάθη, ορμονικές ροπές και βιολογικές ορμές αφενός και αίσθημα κοινωνικής αδικίας και απογοήτευσης αφετέρου. Κοινωνία χωρίς έγκλημα θα συνεπαγόταν και άνθρωπο χωρίς κακή πράξη. Αδύνατον. Επομένως, το ΚΕ.Μ.Ε πάντα θα χρειάζεται να επεμβαίνει όσο το έγκλημα ζει.

Οι φορείς που βοηθούν για μια πιο υγιή κοινωνία (καθώς καθαρά υγιής κοινωνία δεν υφίσταται) μπορεί να είναι πολλοί, πάμπολλοι και να στέκουν όλοι αρωγοί στο δύσκολο έργο του μέσου εγκληματολόγου. Η μεγάλη πρόκληση είναι όλοι οι ενδιαφερόμενοι να κοιτούν μπροστά και όχι δίπλα τους. Όποιος κοιτά δίπλα του είτε θα χάσει τον στόχο είτε τη διαδρομή του. Όταν μάλιστα ασχολείται κανείς με μία επιστήμη που έχει για πυρήνα της την κατηγορία, είναι πολύ εύκολο να αρχίσει κι εκείνος να κατηγορεί ή να κατηγορείται (το τελευταίο ισχύει κυρίως, όταν κάποιος κάνει καλά τη δουλειά του). Η επιστημοσύνη - επιστημονικότητα αν προτιμάτε - λατρεύει την πολυφωνία όχι όμως την οχλαγωγία. Το Crime Times - για όσο καιρό υπηρέτησα εθελοντικά από τη θέση του αρχισυντάκτη - μαζί με τον έτερο συνάδελφο, Βαγγέλη Γεωργίου, προσπαθήσαμε να το αναγάγουμε σε μια ήρεμη ακαδημαϊκή δύναμη. Προσπαθήσαμε να δώσουμε φωνή σε νέα πρόσωπα, να ενισχύσουμε τον λόγο των παλαιών και να αναδείξουμε κρυμμένες πτυχές της Εγκληματολογίας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Διονύση Χιόνη για την πρόταση συνεργασίας το 2016, την πρόεδρο Αναστασία Χαλκιά για την ελευθερία κίνησης που μου έδωσε, τον Βαγγέλη Γεωργίου για την άψοχη συνεργασία, τη Μάρθα Λεμπέση για την άγρυπνη συμπαράστασή της και όλα τα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΚΕ.Μ.Ε. για την όμορφη πορεία που είχαμε παρέα. Τέλος, ένα μεγάλο μπράβο στη νέα επιστημονική κοινότητα που ανατέλλει, στο νέο "αίμα" της επιστήμης που με φόρα, γνώση αλλά και την αρμόζουσα ταπεινότητα, μέσω των άρθρων τους, έδιναν και δίνουν ζωή στο περιοδικό και δεν είναι άλλοι από τους ανθρώπους της συντακτικής ομάδας.

Ευχαριστώ πολύ. Θα βρίσκομαι πάντα στις επάλξεις μαζί με νέους επιστήμονες, όπως τα μέλη του ΚΕ.Μ.Ε, που έχουν σκοπό όχι να προάγονται μέσα από την επιστήμη, αλλά να προάγουν αυτήν μέσα από το εκκωφαντικά σιωπηλό τους έργο.

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2098

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2098

Α΄ ΟΜΑΔΑ:

1. Απαντήστε με Σωστό ή Λάθος:

α. Το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας ιδρύθηκε το 2018

β. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής το 2017 έκανε μπάνιο στη θάλασσα της Γλυφάδας χωρίς ίχνος μαζούτ επάνω του.

γ. Ο Κιμ Γιονγκ Ουν συνεχάρη για την ένωση των δύο Μακεδονιών τον Supreme Leader της Ελλάδας, το 2038. (Μονάδες 15)

2. Αναλύστε την κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ ύστερα από την ήττα των εκλογών του 2018 να αλλάξει σήμα και να βάλει έναν ανοιχτό πράσινο ήλιο σε συνδυασμό με τα λόγια του προέδρου του ότι: "οποιαδήποτε ταύτιση με σήματα άλλων κομμάτων είναι πλήρως συμπτωματική". (Μονάδες 10) 

3. Αναλύστε τη φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2025 ότι "ο φασισμός της κεντροδεξιάς πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα περάσει" σε συνδυασμό με το γεγονός της εύρεσης ροπάλων σε νοικιαζόμενο χτίσμα του Μ. Βορίδη, που βρέθηκε από την αστυνομία ύστερα από καταγγελία του Α. Γεωργιάδη. (Μονάδες 10)

4. Τι γνωρίζετε για την ίδρυση του κράτους της Ανατολικής Θράκης το 2025; (Μονάδες 10)

5. Βόρεια τουρκική Δημοκρατία της Κύπρου: Ποιοι παράγοντες συνέβαλαν στη διαμόρφωση του νέου κράτους; Αναλύστε τη φράση του Σάκη Ρουβά "Όταν εγώ τραγουδούσα το αντιστασιακό τραγούδι Άντεξα, πολλοί με είχαν κατηγορήσει. Τώρα ποιος θα ψηφίσει τη Νότια Κύπρο στη Γιουροβίζιον;" (Μονάδες 10)

6. Πότε προσαρτήθηκε το Βόρειο Ιόνιο στην Αλβανία; Ποια η συμβολή της Ελένης Φουρέιρα στη σύνοδο των Αγίων Σαράντα; (Μονάδες 10)

7. Αναφέρετε τα αίτια απόκλισης των στατιστικών στα πανελλαδικά συλλαλητήρια για το μακεδονικό, κατά τις οποίες η αστυνομία έβγαζε 70.000 διαδηλωτές, ενώ οι διοργανωτές 850.000. Επισημάνετε τον ρόλο της ιδιότητας των πρώτων ως δημοσίων υπαλλήλων; (Μονάδες 15)

9. Αναφέρετε το όνομά του δημοσίου υπαλλήλου που τόλμησε να δουλέψει σερί ολόκληρο 8ωρο στην υπηρεσία του. Ποιο το μέγεθος της προτομής που στήθηκε για χάρη του δίπλα στο μνημίο του Αγνώστου Στρατιώτη; (Μονάδες 5)

ΟΜΑΔΑ Β΄

1. Αναφέρετε τον λόγο απόσχισης της Νότιας Κρήτης από την Ελλάδα και της προσάρτησής της στη Λιβύη το 2044. Πώς συνέβαλαν οι μπαλοθιές και η ρακή στην εξέργεση των γηγενών του 2047; (Μονάδες 15)

Η Μεγάλη Έξοδος: ένα σατιρικό μονόπρακτο

20 Αυγούστου 2018. Τελετή εξόδου από το μνημόνιο. Καναπέδες στο μπαλκόνι με τηλεόραση. Καρανίκας (στο χέρι ποτήρι με χάρτινο – λόγω οικολογίας – καλαμάκι καφέ), Καμμένος ντυμένος σε παραλλαγή. Παρακολουθούν το event. Ο Καμμένος εκεί που βλέπει τηλεόραση και σχολιάζει, ξαφνικά βάζει και κάτι κιάλια και παρακολουθεί γύρω γύρω σαν να φυλά το μέρος. Από την τηλεόραση ακούγονται πανηγυρικές μουσικές.

ΚΑΡ: Νιώθεις την ανάπτυξη, έτσι; (ρουφά καφέ)
ΚΑΜ: Η συγκυβέρνηση τα έλεγε.

ΚΑΡ: Φοβάμαι, όμως. Φοβάμαι ότι τώρα θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα.

ΚΑΜ: Τους Τούρκους τους ελέγχω. Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι.

ΚΑΡ: Μα προχθές δεν πέταξαν 2 τουρκικά f-16 πάνω από την Καρδίτσα;

ΚΑΜ: Είπαμε ότι ήταν στο πλαίσιο των πτητικών επιδείξεων και το καλύψαμε. Άσε που έτσι γλίτωσε η κυβέρνηση και τα έξοδα για τις προγραμματισμένες επιδείξεις που ήταν να γίνουν έτσι κι αλλιώς…

ΚΑΡ: Δε με σκιάζουν οι Τούρκοι εμένα.

ΚΑΜ: Αλλά;

ΚΑΡ: Η ανάπτυξη. Φαντάζεσαι τι σοκ θα πάθει ο λαουτζίκος, από αύριο μεθαύριο που θα έχει χρήματα; (ρουφά καφέ)

ΚΑΜ: Ε, όχι και μεθαύριο… Μεταξύ μας;

ΚΑΡ: Τρόπος του λέγειν, μαν. Πρέπει να συστηθούν ειδικά κέντρα…

ΚΑΜ: Συσταθούν…

ΚΑΡ: Αυτό… Ειδικά κέντρα, που λες, υποστήριξης νεόπλουτων. Δεν θα την αντέξουν τόση ευτυχία.

ΚΑΜ: Θα στείλω ίνμποξ στον Αλέξη. Πρέπει να τον προετοιμάσουμε από τώρα.

(Μουσικές ακούγονται από την τηλεόραση.)

ΚΑΡ: Κοίτα τους άλλους, κοίτα τους… Σαν οσίες παρθένες στέκονται. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι βγήκαμε από τα μνημόνια. Ο Κυριάκος δεν μπορεί να το χωνέψει. Κοίτα μούρη!

ΚΑΜ: Που ‘ν’ τος αυτός;

ΚΑΡ: Να εκεί. Τελευταίος και καταϊδρωμένος. Ίσα που τον δείχνει η κάμερα. Άξια παλληκάρια στην ΕΡΤ. Κάνουν σωστά τη δουλειά τους… (ρουφά καφέ)

ΚΑΜ: Μα πού είναι;

ΚΑΡ: Τελευταίος σου λέω, ρε μαν, να εκεί!

ΚΑΜ: Α, ναι…

ΚΑΡ: Τελευταίος, όπως και το όνομά του. Τελευταία μέρα της εβδομάδας. (ρουφά καφέ)

ΚΑΜ: Πρώτη μέρα είναι η Κυριακή.

ΚΑΡ: Πρώτη είναι η Δευτέρα, χελόου;

ΚΑΜ: Και η Τρίτη τι είναι δηλαδή; Δευτέρα;

(Ο ΚΑΡ μένει σιωπηλός και μπερδεμένος.)

ΚΑΡ: Τς, τς, τς… Κατέστρεψαν τη χώρα και δεν ντρέπονται να είναι εκεί.

ΚΑΜ: Αφού τους κάλεσαν...

ΚΑΡ: Ήρθε και ο δικός σου ο πρώην πρόεδρος… Να, με τη Νατάσα εκεί.

Ο ΚΑΜ σηκώνεται όρθιος σαν να βαράει προσοχή.

ΚΑΡ: Άλλος κι αυτός..

ΚΑΜ: Λίγα τα λόγια σου για τη Νέα Δημοκρατία του τότε.

ΚΑΡ: Καλά, μαν. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τη Βόρεια Μακεδονία του τώρα.